被遗忘的渔业潜能

文：黄汉伟

我于2019年7月9日在国会参与辩论2019年渔业修正法案二读。原本我是排在政府议员辩论名单中第一位。排在首名者有20分钟的辩论时段。党鞭后来把我名字排在尾端，最终是晚上7时才排到我成了第31位国会议员参与辩论。议长只给予5分钟时段。

党鞭之所以排我在尾端，原因是我之前已排首位辩论了好多个法案，该让机会给别人参与辩论。这个安排考验了我的耐心，我等了6个钟头才轮到我的辩论时段。

在有限的时段里，我讲了7分钟印度洋金枪鱼的潜能。马来报Harian Metro记者听了我的辩论后，要求访问我对于渔业的意见。

我在辩论时希望国会特别关注印度洋金枪鱼委员会，IOTC（Indian Ocean Tuna Commission）的议题。它是各国之间协调金枪鱼捕捞的协会。印度洋不属于任何国家，它是世界上第三大海洋，是大量金枪鱼的来源，也是国际主要的金枪鱼来源之一。

IOTC成立于1996年，截至目前已有32个国家成为委员会的成员，这包括印尼、菲律宾、泰国的东盟国家；而非东盟成员国的国家如中国、澳大利亚、日本和韩国也是这委员会的一员。马来西亚是于1998年加入了IOTC，并开始在印度洋捕捞金枪鱼。渔业修正法案是项授权法案，允许捕捞金枪鱼执照者在公海捕捞的同时也必须履行国际义务。

我强调这项法案并非魔术，一经通过就能确保我国在金枪鱼工业马到功成。我国要提高在这个行业的生产力，说到底还是得努力再努力。在金枪鱼行业里，我们不能只专注于捕捞，而是必须有长期发展这一行业的链条，即捕捞、储存、加工，因为这确是一个非常有利可图的行业。

IOTC所批准的港口其实就是浮罗交怡和槟城。我国有C3捕捞金枪鱼渔船，在国际和国内海域开展捕鱼活动。我们船只所捕获的鱼类有鲣鱼、长鳍金枪鱼、大眼金枪鱼和黄鳍金枪鱼。IOTC授权予国内渔民的配额为135艘金枪鱼船，但我们只有18艘金枪鱼船，占配额的13.3％。因此，我们仍有很大的空间来填满配额。

IOTC给予马来西亚的配额或固打是每年3万公吨，这是赚取价值为3亿马币的巨大潜在性。这种相对较高的潜力，不仅能帮助我们的经济，同时也能填补国人的胃，因为鱼和海鲜是国内家庭的重要食品之一。根据我国向印度洋金枪鱼委员会中的科学委员会提交的年度报告，2018年的所捕获的数据为3165.47公吨，价值约为3000万马币。

虽然我国在捕获金枪鱼的价值数据有所增加，不过它仅仅只是我们3万公吨配额的10％而已。此外，我也仔细研究了“2018年印尼向印度洋金枪鱼委员会中的科学委员会提交的国家报告”，并发现在2017年，印尼共捕获16万5725公吨的金枪鱼，是我国渔民所捕获金枪鱼的52倍。印尼在海上共拥有247艘渔船，而相对的，我国仅有少量的渔船，即18艘而已。印尼共有两个港口，即亚齐（苏门答腊）和丁格尔港（峇厘岛）。

而在泰国，渔民捕获金枪鱼的记录为7846公吨，是我国的12倍。许多来自外国的渔船，如台湾和日本皆停泊在泰国的普吉岛港口进行捕鱼活动。在这方面，我国远远落后于其他东盟国家，包括金枪鱼渔船的数量以及所捕获的金枪鱼数量。

在这之前，槟城港口曾在20世纪60年代成为金枪鱼渔船登陆的重要地点。在那个时候，船舶着陆及其他下游活动已成为槟城港口一项重要的活动。它也成了一个中转港，将摄氏负60度的“冷冻”金枪鱼转运往日本。顶级的金枪鱼生鱼片登陆槟城港口后，将通过航空途径，直接送往其他国家如美国、日本和台湾市场。不过，这已成为历史。如今金枪鱼的船只喜欢登陆在泰国普吉岛和印尼亚齐的港口而已。

我在辩论时要求农业部重整在槟城峇都茅进行金枪鱼登陆港口的发展计划。其实，在这之前，我国曾在槟城峇都茅进行马来西亚国际金枪鱼港口计划（MITP），不过最终还是失败收场。根据2011年3月29日马来西亚国会公共账目委员会报告指出，有关失败原因乃是管理不当。我也读到吉打有意通过建设吉打综合渔产业园（KIFT），将北瓜拉吉打打造成渔业枢纽中心。

我提出槟城、浮罗交怡及瓜拉吉打可以一起合作，成为“合作伙伴”，以便在北马实现“双登港口”，借此和普吉岛和亚齐港口的进行良性竞争。有鉴于海洋捕捉金枪鱼潜在赚取丰厚利润的机会，以致于外国如台湾、日本和中国都从遥远的地方来到印度洋捕捉金枪鱼，政府是否有何培训、津贴和奖掖来鼓励运营商以及本地青年涉足其中?

我提到经常听到渔民有关渔获和渔产减少等怨言，既然如此，沿海渔民与其在现有的市场空间中展开红海竞争，不如实践蓝海策略，往外开拓市场，而我所谓的蓝海其实就在印度洋，那里有许多渔产。

槟城作为四海包围的州属，近印度洋，应该要多多鼓励渔业养殖业，也应走出去向深海捕鱼进军。

Perbahasan Akta Penyemakan Undang-undang (Pindaan) 2019 pada 18-7-2019

Perbahasan YB Wong Hon Wai (Ahli Parlimen Bukit Bendera) semasa bacaan kedua Akta Penyemakan Undang-undang (Pindaan) 2019  pada 18-7-2019

Video here

Terima kasih Tuan Speaker ,

Saya bangun untuk membahaskan suatu akta untuk meminda Akta Penyemakan Undang-undang 1968. Tadi saya telah mendengar dengan jelas hujah Yang Berhormat Timbalan Menteri dan akta ibu adalah telah menjelaskan ia merupakan suatu akta untuk membuat peruntukan untuk menyemak dan mencetak semula undang-undang dan perundangan subsidiari dan ia akan dipakai di seluruh Malaysia. 

Tuan Speaker, 

Hanya 18 seksyen sahaja dalam akta ibu dan dalam pindaan ini saya telah membuat kajian dan semakan dalam cadangan ini, akta pindaan akan mula berkuat kuasa pada 1 Ogos 2019 iaitu. Saya ingin bertanya sama ada sempat atau tidak. Ini kerana dibawa dalam pindaan ini telah menyatakan 1 Ogos 2019, lagi dua minggu begitu sahaja perlu kelulusan Dewan Rakyat, Dewan Negara dan juga Ke bawah Duli Yang di-Pertuan Agong dan diwartakan. Masa itu of the essence, sama ada sempat kita berbuat demikian. 

Saya juga memerhatikan bahawa dalam pindaan Akta Penyemakan Undang- undang 1968, intisari untuk membuat perubahan dalam mana-mana undang- undang bertulis untuk menunjukkan apa-apa pertukaran nama jawatan atau pemindahan apa-apa fungsi atau tanggungjawab mana-mana Menteri atau pertukaran nama-nama kementerian. Saya memerhatikan bahawa ia adalah satu procedural, secara prosedur yang memberikan kuasa kepada Pesuruhjaya Penyemak Undang- undang untuk membuat apa-apa pindaan berkenaan dalam undang-undang bertulis dan juga undang-undang subsidiari. 

Tuan Speaker, 

Saya rasa ini lebih kurang prosedur dan tidak melibatkan apa-apa perubahan substantif terhadap perundangan. Saya ingin juga mendapatkan penjelasan kerana dalam rang undang-undang ini telah menyatakan implikasi kewangan dalam perbelanjaan tambahan yang amaunnya belum dapat ditentukan sekarang ini. Apakah implikasi kewangan yang akan timbul kerana hanya pertukaran procedural dalam rang undang-undang ini? Saya rasa ini ialah procedural dan saya ingin menyatakan sokongan saya terhadap rang undang-undang ini 

Perbahasan Rang Undang-undang Standard Minimum Perumahan dan Kemudahan Pekerja (Pindaan) 2019 pada 15-7-2019

Perbahasan YB Wong Hon Wai (Ahli Parlimen Bukit Bendera) semasa bacaan kedua Rang Undang-undang  Standard Minimum Perumahan dan Kemudahan Pekerja (Pindaan) 2019 pada 15-7-2019

Video here

Tuan Speaker,

Saya bangun untuk turut menyertai perbahasan terhadap Rang Undang-undang Standard Minimum Perumahan dan Kemudahan Pekerja (Pindaan) 2019. Pertama sekali, ruang lingkup akta yang sebelum ini hanya terpakai untuk pekerja estet dan perlombongan. Akan tetapi melalui cadangan pindaan ini telah termasuk juga sektor lain, termasuk juga pembinaan, pembuatan dan sektor- sektor yang lain. 

Mengikut pemahaman saya, ia juga meliputi pekerja tempatan dan pekerja asing. Saya difahamkan tadi Yang Berhormat Menteri telah menyebut dalam perbahasan beliau bahawa rang undang-undang ini bukan mandatori, hanya nyatakan standard minimum.

Saya ingin merujuk kepada seksyen 24F yang antara lain, seseorang majikan atau penyedia penginapan berpusat hendaklah memastikan bahawa setiap penginapan yang disediakan untuk pekerja mematuhi standard minimum yang dikehendaki di bawah akta ini. 

Oleh itu satu perkataan baru, ‘penginapan berpusat’ telah diperkenalkan melalui rang undang-undang ini. Tuan Yang di-Pertua, kalau kita mengkaji perundangan ataupun standard piawaian antarabangsa, saya ingin memetik dua piawaian sahaja. Pertama ialah ILO, International Labour Organization, Workers’ Housing Recommendation 1961 atau lebih dikenali sebagai Recommendations 115 dan juga satu lagi piawaian antarabangsa Code of Conduct for Responsible Business Alliances. Sebelum ini dikenali sebagai The Electronic Industry Citizenship Coalition (EICC) yang mengawal selia piawaian keadaan kerja dalam industri elektronik. 

Tuan Speaker, 

Akan tetapi saya membaca seksyen 24C dalam rang undang-undang ini ada beberapa perkara tentang deskripsi bahawa bagaimana penginapan standard minimum ini diguna pakai.

Akan tetapi saya ingin memetik Recommendation 115 ILO Standard. Antara contoh Recommendation 115 adalah International Labour Organization Standard hendaklah dengan izin housing should ensure structural safety and reasonable levels of decency, hygiene and comfort. Terdapat 19 syarat. Saya hanya petik beberapa. A separate bed for each worker. Setiap pekerja hendaklah ada katil berasingan. Bed shall not be arranged in tier of more than two. Kalau penyediaan katil double decker, tidak boleh lebih daripada katil double decker. 

Dalam piawaian ini juga menyatakan separate accommodation of the sexes. Maksudnya, penginapan untuk pekerja lelaki dan pekerja perempuan hendaklah berasingan dan juga banyak lagi. Semua 19 terdapat dalam International Labour Organization Standard. Saya harap, 19 syarat daripada Recommendation 115 ini boleh dinyatakan secara pentadbiran dalam garis panduan dan kelulusan yang dikeluarkan oleh Ketua Pengarah Bahagian Sumber Manusia. 

Apabila saya membaca rang undang-undang ini, saya juga meneliti bahawa terdapat tiga pemerhatian saya iaitu penyediaan penginapan ini tidak nyatakan kuantum sewa dan ini bermakna ia bukan seperti perundangan sebelum ini dikenakan secara percuma. Majikan boleh mengutip sewa. Kuantum tidak dinyatakan sama ada RM100, RM500, RM1,000 tidak dinyatakan. 

Juga saya memerhatikan bahawa dalam rang undang-undang ini, seksyen 24M:  Majikan tiada kewajipan menyediakan penginapan bagi tanggungan pekerja. Tanggungan pekerja maksudnya anak-anak ataupun isteri pekerja. 

Seksyen 24L(2)(a) keperluan pekerja mematuhi peraturan tatatertib sebagaimana yang ditentukan oleh majikan. Maksudnya disiplin pekerja perlu dipatuhi dan sama ada perlu dirunding bersama pekerja itu. Ini kerana keperluan pekerja mematuhi peraturan tatatertib sebagaimana ditentukan oleh majikan. Maksudnya hanya majikan unilateral boleh menentukan peraturan tatatertib dan sama ada rujukan ataupun perbincangan dengan pekerja ini perlu diadakan. 

Saya ingin menyatakan secara prinsip tadi bahawa terdapat beberapa observation saya dan meminta untuk Yang Berhormat Menteri untuk memberikan penjelasan lebih lanjut.

Tuan Speaker, 

Saya ingin berkongsi apa yang berlaku di negeri Pulau Pinang. Di negeri Pulau Pinang terdapat lebih kurang 100,000 orang pekerja asing yang sah di pelbagai industri. Kebanyakannya ialah pembinaan dan juga ada yang di sektor elektronik. Seramai 100,000 orang pekerja asing ini ada yang duduk di rumah-rumah kos rendah, flat-flat kos rendah dan ada juga duduk di rumah teres dan sebagainya.

Baru-baru ini Kerajaan Negeri Pulau Pinang telah mengadakan inisiatif untuk membina asrama pekerja. Asrama pekerja ini dengan konsep yang baharu. Setiap satu boleh memuatkan lebih kurang 5000 orang pekerja, asrama pekerja untuk 5000 orang pekerja. Satu asrama pekerja telah siap dan lima buah lagi masih dalam perancangan dan telah diluluskan. 

Masalah yang saya observe berlaku di Seberang Perai Tengah, apabila asrama pekerja ini telah siap, yang boleh memuatkan 5000 orang pekerja ini, buat masa ini hanya 100 lebih orang pekerja yang dipindah masuk. Asrama pekerja ini dibuka sama ada pekerja tempatan ataupun pekerja asing tetapi hanya 100 lebih orang pekerja yang dipindah masuk. Ramai yang masih duduk di taman-taman perumahan, masih duduk di rumah-rumah kos rendah. 

Saya meminta supaya Kementerian Sumber Manusia melihat kepada satu penyelesaian secara perundangan kerana ini bukan wajib menyediakan standard minimum tetapi ada kes-kes seperti saya kata di Seberang Perai Tengah, Pulau Pinang, asrama pekerja telah siap tetapi kerana majikan ataupun pekerja perlu membayar yuran RM200, maka terdapat masalah pelaksanaan. 

Tidak ada peruntukan undang-undang yang memastikan bahawa pekerja- pekerja sama ada tempatan ataupun asing perlu duduk dalam asrama pekerja. Oleh itu, mereka masih duduk di rumah-rumah kos rendah. Rumah kos rendah sebenarnya perlu dikosongkan supaya penduduk-penduduk tempatan dapat duduk dalam rumah kos rendah. Akan tetapi sekarang rumah-rumah kos rendah ada banyak yang diduduki oleh pekerja asing. 

Oleh itu, kita ada satu mismatch, masalah mismatch. Walaupun kita siapkan 5,000 tempat untuk pekerja-pekerja tetapi terdapat masalah pelaksanaan kerana tiada undang-undang khusus sama ada undang-undang negeri atau undang-undang Persekutuan yang mewajibkan pekerja mesti duduk dalam asrama pekerja. Saya khasnya rujukkan kepada pekerja-pekerja asing. 

Oleh itu, saya meminta supaya satu perbincangan dilakukan kerana kita ada garis panduan. Di Pulau Pinang ada garis panduan asrama pekerja yang sepanjang 11 muka surat dengan pelbagai syarat dan sebagainya yang begitu baik dan asrama pekerja telah siap tetapi pekerja tidak pindah masuk. Itulah masalah yang perlu kita tangani.

Sebagai rumusan, saya mengalu-alukan standard minimum ini dan harap standard minimum ini pada masa depan boleh diangkat kepada tahap lebih tinggi kepada satu acceptable standard dengan memenuhi keperluan international. 

Saya ambil maklum juga, dalam tahun 2019, Malaysia masih dalam senarai watchlist untuk human trafficking dalam Tier 2 Watch List on the human trafficking. Salah satu sebab kita masih dalam Tier 2 Watch List on the human trafficking ialah kerana kita tidak mempunyai perundangan yang mencukupi untuk pekerja asing. Oleh itu, kita masih dalam watch list dalam human trafficking yang dikeluarkan oleh United States. 

Tuan Speaker, 

Kita sering dengar tadi, wakil rakyat lain telah membangkitkan bahawa masalah perumahan pekerja-pekerja. Ada pekerja-pekerja construction yang duduk dalam kontena di tapak pembinaan. Itu adalah satu keadaan yang kurang memuaskan. Ventilation, pencahayaan, sanitation dan sebagainya dan ini memang kalau nak ikut ILO standard for minimum housing standard, itu memang tidak dipatuhi. 

Tuan Speaker, 

Saya rasa bukan sahaja kita perlu meluluskan undang-undang ini dalam semangat ataupun spirit sahaja tetapi juga perlu pelaksanaannya. Pelaksanaan undang- undang ini supaya standard antarabangsa terhadap perburuhan, terhadap buruh atau labour standard dan juga minimum standard for housing dan ini dapat diangkat ke satu tahap yang lebih tinggi sejajar dengan international standard. Dengan itu, saya mohon menyokong.

升旗山国会议员黄汉伟于2019年7月15日在国会参与辩论2019年工人房屋及设备最低标准修正法案。

升旗山国会议员黄汉伟于2019年7月15日在国会参与辩论2019年工人房屋及设备最低标准修正法案。全文如下:

议长先生，

我于此参与有关2019年工人房屋及设备最低标准修正法案的辩论。首先，该法案的范围在此前只适用于郊园及采矿工人。但是，这次所拟议的修正法案将纳入其他领域的工人包括建筑、制造业等领域。

据我了解，它还包括本地劳工和客工。据我所知，尊敬的部长在辩论中提到这项法案并非强制性，只是订明最低标准。

我想参考第24F条文，雇主或集中住宿提供者应确保提供给劳工的每个住宿都符合这项法案所要求的最低标准。

因此，通过这项法案引入了一个新用词“集中住宿”。议长先生，如果我们考究国际的法令或标准，其中两个标准是我想引用的。首先是国际劳工组织(ILO)1961年劳工住房建议或更广为人知的115建议以及另一项针对责任商业联盟行为守则的国际标准。责任商业联盟此前称为电子行业公民联盟（EICC），负责监管电子行业的标准工作条件。

议长先生，

不过，我读过该法案的24C条文，当中有几项说明如何实施有关的最低住宿标准。

但是，我想引用国际劳工组织115建议中的标准。其中包括国际劳工组织规定所提供的住宿必须确保建筑结构安全和合理的整洁和舒适。这当中有19个条款，我只摘录了一些。每个劳工都必须有一张单独的床; 床铺不得超过两层，即不能超过双层床。

在该标准中还规定了隔开不同性别的宿舍。也就是说，男性工人和女性工人的住宿应该是分开的等等。国际劳工组织标准有19个条款。我希望115建议中的19个条款可以列明在由人力资源全国总监批准发布的指导方针内。

当我读到这个法案时，有三个观点是我所研究的，即所谓的住宿规定其实并没有说明租金的数额，这意味着它和以前的法令即免费住宿是不同的。这法案容许雇主收取租金，至于是RM100，RM500或RM1,000这里并没有详细说明。

我还注意到，在这项法案中，第24M条文--雇主没有义务为雇员家属提供住宿。雇员家属是指工人的子女或妻子。

第24L（2）（a）条文劳工必须遵从雇主所设的纪律规定。这也就是说，工人应该遵循工人的纪律，是否应该与工人谈判。这是因为员工有必要遵从雇主所确定的纪律规定。这意味着只有雇主可以单方面制定纪律规则，无需参照任何一方或与这些雇员讨论。

我原则上说出我的一些个人的观点，在此要求尊敬的部长提供进一步的说明。

议长先生，

我想分享一下槟州所发生的事情。槟州目前有约10万名在各行各业工作的合法外籍劳工。其中大多数是建筑业; 也有电子行业。这些约有10万人的外劳中，有人住在廉价屋，廉价组屋里或排屋等等。

最近，槟州政府已倡议兴建劳工宿舍。这是一个全新概念的劳工宿舍。每一间劳工宿舍可容纳至少5000名员工。其中一间劳工宿舍已建竣，另外仍在计划中的5间已获得批准。

我观察到威中劳工宿舍当前的问题，就是劳工宿舍已建竣，原本可容纳居住5000名劳工的宿舍，目前却只有100多名劳工搬进宿舍里。有关劳工宿舍公开给本地和外国客工居住，不过，住进宿舍里的劳工却只有区区的100多人而已。许多劳工依然住在住宅区或廉价屋。

我要求人力资源部透过法律途径，以寻找解决方案，因为提供一个最低的标准不是必然的，就像我所说的威中和槟岛出现的情况一样，劳工宿舍已建好，但雇主或雇员却要支付200令吉的费用，执行上已出现问题。

没有任何法律规定，本地或是外国劳工必须住在劳工宿舍。因此，他们依然选择住在廉价屋。其实，廉价屋必须清空以让本地人居住，不过，依目前的情况来看，住在廉价屋的人以外劳居多。

因此，我们出现了一个错配的问题。虽然我们已建好5000个位子供劳工居住，不过，却面对执行上的问题，因为没有一个具体和完善的法律，包括州或联邦法律规定劳工必须住在劳工宿舍里。我所指的特别是外劳。

因此，我要求一个会谈以讨论有关事项，因为我们必须制定准绳。槟州政府有长达11页完善的指南，列明有关劳工宿舍相关的各种条例等，不过遗憾的是，劳工宿舍在建竣后却面对没有劳工搬进去住的问题。这就是我们必须解决的。

总结是，我欢迎实施最低标准，并希望在未来最低标准可提升至更高层次，一个可以接受的标准以符合国际的要求。

我也被告知在2019年，马来西亚仍然被列入在人口贩卖第2级监视观察名单的列表中。其中一个我们仍然被列入在人口贩卖的第2级观察名单中的主要原因是，我们没有一个适当的外劳相关法律。因此，美国把我国列入在人口贩卖的观察名单中。

议长先生，

我们刚才也听到其他的议员提出有关劳工宿舍的问题，有建筑工人住在工地的货柜箱内。这情况不甚完善，出现通风，光线及卫生等问题。如果根据国际劳工组织的最低标准，他们确是不符该标准。

议长先生，

我想我们不仅需要给于精神上的支持去通过这项法案，同时也要实施它。

实施这项法案，可以让国内的劳工标准和房屋最低标准可以提升到与国际相符的水平。在此，我要求支持。

议员公布财产

《议员公布财产》
文：黄汉伟

我于2019年7月1日在国会参与辩论强制国会议员公布财产的动议。我在国会站起来说，我是公布财产的记录保持者之一。我不是议员当中财产最多也不是最少的一位。我是最多次公布财产的议员，我已四次公布财产。三次是以槟州行政议员/州议员的身份，而去年则首次以国会议员的身份。

2012年，槟州政府率先公布行政议员的财产。 当时与我一起公布财产的槟州政府领袖而现在在国会会议厅里的共有三人。他们是拿督曼梳（当时任槟州第一副首长，现任高渊国会议员），曹观友（当时任槟州行政议员，现任丹绒国会议员及槟州首长）及林冠英（当时任槟州首席部长，现任峇眼国会议员及财政部长）。我记得当时报纸上全版报导我们公布财产的新闻，刊登了我们详细的财产资料和人头照。

我在国会辩论里提到反对党所提出的借口是毫无根据的，他们都是试图推迟实行。反对党利用各种诡计来推搪。我对坐在国会内的伊党议员感到非常失望。我说第一个公布财产的伊党议员是时任槟州峇东巴昔区州议员拿督莫哈末沙列曼。当时伊党议员在槟城公布财产，而今天同样是来自伊党的国会议员却不想，不情愿甚至担心，恐惧及不要接受公布财产的挑战。

我提到当年与我一起公布财产的另三位议员在政治生涯可说是更上一层楼。我反问当年槟州立法议会反对党议员拒绝公布财产者，现在人在哪里？他们在选举中被击败了，他们退休了。反对党在2008年所赢得的11个槟州州议席，如今却只剩下3席。我对于国会反对党仍然拒绝公布财产的言论感到失望。他们就是旧时的马来西亚的写照，无法应对新的挑战。

在政治竞争中，当一方已公布财产时，另一方却无法接受挑战。因此，在人们的眼里，将出现一连串问号：那就是为什么那些议员不愿接受公布财产的挑战? 当看到反对党拒绝公布财产时，我反而感到高兴。我知道人民将会惩罚拒绝公布财产的议员。反对党可以拒绝公布财产，他们可以离席，也可以选择保持中立甚至不投票。这固然只是个动议。但是反对党必须向人民交代的是他们为什么不愿意公布财产。

槟州政府是第一个规定议员公开申报财产的州属，不论是行政议员或州议员都必须这么做。除此之外，我们还有执行公开招标等10项廉正措施，这让我们在选举中获得更大的胜利。

自从一马发展公司丑闻爆发后，人们对国会议员在责任和道德标准有更高的要求。卷入一马公司丑闻的议员们在国会这个神圣的地方是不应有一席之地，他们应该面对正义的判决。公布财产的本质是开放的概念，这应该成为新马来西亚政治的基石。

——————

升旗山国会议员黄汉伟于2019年7月9日在国会辩论2019年渔业修正法案二读的辩论全文

升旗山国会议员黄汉伟于2019年7月9日在国会辩论2019年渔业修正法案二读的辩论全文

我于此参与关于2019年渔业修正法案的辩论。亲爱的议长先生，我希望国会特别关注印度洋金枪鱼委员会的议题。 IOTC是各国之间负责金枪鱼管理尤其是印度洋金枪鱼的协会。印度洋不属于任何国家，它是世界上第三大海洋，是大量金枪鱼​​的来源，也是国际主要的金枪鱼来源之一。

议长先生，

IOTC成立于1996年，截至目前已有32个国家成为委员会的成员，这包括如印尼、菲律宾、泰国的东盟国家; 而非东盟成员国的国家如中国、澳大利亚、日本和韩国也是这委员会的一员。 供神圣的下议院参考，马来西亚是于1998年加入了IOTC，并开始在印度洋捕捞金枪鱼。 我注意到这法案是“授权法案”，允许捕捞金枪鱼执照者在公海捕捞的同时也必须履行国际义务。

然而，这项法案并非魔术，一经通过就能确保我国在金枪鱼工业马到功成。我国要提高在这个行业的生产力，说到底还是得努力再努力。在金枪鱼行业里，我们不能只专注于捕捞，而是必须有长期发展这一行业的链条，即捕捞、储存、加工，因为这确是一个非常有利可图的行业。

议长先生，

我想告诉来自北马的议员代表，IOTC所说的港口其实就位于浮罗交怡和槟城。 我国有C3捕捞金枪鱼渔船，在国际和国内海域开展捕鱼活动。 我们船只所捕获的鱼类有鲣鱼、长鳍金枪鱼、大眼金枪鱼和黄鳍金枪鱼。 IOTC授权予国内渔民的配额为135艘金枪鱼船， 但我们只有18艘金枪鱼船，占配额的13.3％。 因此，我们仍有很大的空间来填满配额。

我国存在每年捕获3万公吨，赚取价值为3亿马币的巨大潜在性。 这种相对较高的潜力，不仅能帮助我们的经济，同时也能填补国人的胃，因为鱼和海鲜是国内家庭的重要食品之一。 根据我国向印度洋金枪鱼委员会中的科学委员会提交的年度报告，2018年的所捕获的数据为3165.47公吨，价值约为3000万马币。

议长先生，

虽然我国在捕获金枪鱼的价值数据有所增加，不过它仅仅只是我们3万吨配额的10％而已。此外，我也仔细研究了“2018年印尼向印度洋金枪鱼委员会中的科学委员会提交的国家报告”，并发现在2017年，印尼共捕获16万5725公吨的金枪鱼，是我国渔民所捕获金枪鱼的52倍。印尼在海上共拥有247艘渔船，而相对的，我国仅有少量的渔船，即18艘而已。

印尼共有两个港口，即亚齐（苏门答腊）和丁格尔港（巴厘岛）。而在泰国，渔民捕获金枪鱼的记录为7846公吨，是我国的12倍。许多来自外国的渔船，如台湾和日本皆停泊在泰国的普吉岛港口进行捕鱼活动。在这方面，我国远远落后于其他东盟国家，包括金枪鱼渔船的数量以及所捕获的金枪鱼数量。

议长先生，

在这之前，槟城港口曾在20世纪60年代成为金枪鱼渔船登陆的重要地点。在那个时候，船舶着陆及其他下游活动已成为槟城港口一项重要的活动。它也成了一个中转港，将摄氏负60度的"冷冻"金枪鱼转运往日本。顶级的金枪鱼生鱼片登陆槟城港口后，将通过航空途径，直接送往其他国家如美国，日本和台湾市场。不过，这已成为历史。如今金枪鱼的船只喜欢登陆在普吉岛（泰国）和亚齐（印尼）的港口而已。

我在此要求农业部安排在槟城峇都茅进行金枪鱼登陆港口的发展计划。其实，在这之前，我国曾在槟城峇都茅进行马来西亚国际港口计划（MITP），不过最终还是失败收场。根据2011年3月29日马来西亚公共账目委员会报告指出，有关原因乃是管理不当。 峇都茅港口能为该地区带来良好的发展，同时带动当地的产业链。我也读到吉打通过建设吉打综合农渔产业园（KIFT），可以将北瓜拉吉打打造成渔业枢纽中心。

此外，我希望部长说明，是否有意率先将槟城峇都茅打造成现代化国际枢纽金枪鱼渔业中心的方向或新的计划? 槟城、浮罗交怡及瓜拉吉打可以一起合作，成为“合作伙伴”，以便在北马实现“双登港口”，藉此和普吉岛和亚齐港口的进行良性竞争。有鉴于海洋捕捉金枪鱼潜在赚取丰厚利润的机会，以致于外国如台湾、日本和中国都从遥远的地方来到印度洋捕捉金枪鱼，政府是否有何培训、津贴和奖掖来鼓励运营商以及本地青年涉足其中? 

议长先生，

我经常听到渔民有关鱼获和鱼产减少等怨言， 既然如此，沿海渔民与其在现有的市场空间中展开红海竞争，不如实践蓝海策略，往外开拓市场，而我所谓的蓝海其实就在印度洋，那里有许多鱼产。所以，我在此想听听有关部门对此所作的计划并支持这项法案。

谢谢。

Perbahasan YB Wong Hon Wai semasa bacaan kedua Rang Undang-Undang Perikanan (Pindaan) 2019

Perbahasan YB Wong Hon Wai (Ahli Parlimen Bukit Bendera) semasa bacaan kedua Rang Undang-Undang Perikanan (Pindaan) 2019 pada 9-7-2019

Video here

Saya turut ingin menyertai perbahasan terhadap Rang Undang-Undang Perikanan (Pindaan) 2019. Tuan Yang di-Pertua, saya ingin mendapatkan perhatian dewan yang mulia ini terhadap IOTC ataupun Indian Ocean Tuna Commission. IOTC adalah satu pertubuhan antara kerajaan-kerajaan bertanggungjawab untuk pengurusan tuna dan terutamanya tuna di Lautan Hindi.Lautan Hindi tidak dimiliki oleh mana-mana negara dan merupakan lautan ketiga terbesar di dunia, ia juga mempunyai sumber ikan tuna yang banyak dan adalah salah satu sumber ikan tuna utama di dunia. 

Tuan Speaker, 

IOTC ditubuhkan pada tahun 1996 dan sehingga kini mempunyai 32 negara yang merupakan ahli komission tersebut. Negara-negara ASEAN seperti Indonesia, Filipina, Thailand. Negara yang bukan ahli ASEAN seperti China, Australia, Jepun dan Korea Selatan juga adalah sebahagian kepada commision ini. Untuk pengetahuan dewan yang mulia ini, Malaysia menyertai IOTC pada tahun 1998 dan mulakan perikanan tuna di Lautan Hindi. Saya mengambil maklum bahawa RUU ini merupakan satu “Enabling Act” jika diizinkan tuan speaker , yang membolehkan lesen penangkapan ikan tuna di laut lepas “High Seas” Serta memenuhi obligasi antarabangsa. 

RUU ini bukan satu “Magic” yang selepas lulus terus dapat mencapai kejayaan dalam industri ikan tuna di Malaysia. Terdapat banyak usaha lagi yang perlu dilaksanakan supaya dapat meningkatkan produktiviti industri ini di dalam negara kita. Dalam industri tuna, bukan sahaja memberikan tumpuan kepada penangkapan ikan tersebut tetapi mempunyai satu rangkaian yang panjang untuk membangunkan industri ini seperti Penangkapan, Pengestoran, Pemprosesan dan adalah satu industri yang amat lumayan. 

Tuan Speaker, 

Sebagai wakil rakyat utara semenanjung Malaysia, saya mengambil maklum bahawa pelabuhan yang dinyatakan oleh IOTC adalah terletak di Pulau Langkawi dan Pulau Pinang. Malaysia mempunyai vesel penangkapan ikan tuna C3 yang melakukan aktiviti penangkapan di dalam lautan antarabangsa dan juga tempatan. Spesies ikan yang ditangkap oleh vesel kita adalah Skipjack Tuna, Albacore Tuna, Bigeye Tuna dan juga Yellowfin Tuna. Kuota penangkapan yang dibenarkan oleh IOTC untuk nelayan-nelayan di Malaysia ialah 135 unit vesel tuna. Tetapi pencapaian kita hanya 18 unit vesel tuna iaitu 13.3% kepada kuota yang diberikan. Oleh itu, kita masih mempunyai ruang yang besar untuk memenuhi kuota kita. 

Potensi yang tinggi untuk penangkapan sebanyak 30,000 metric tonne setahun mempunyai nilai 300 Juta Ringgit Malaysia. Dengan potensi yang agak tinggi ini boleh membantu ekonomi negara kita dan pada masa yang sama mengisi perut rakyat Malaysia, memandangkan ikan dan seafood merupakan salah satu makanan yang penting untuk keluarga di Malaysia. Mengikut laporan tahunan Malaysia kupada Scientific Commitee of the Indian Ocean Tuna Commision. Data tangkapan pada tahun 2018 ialah 3165.47 metrik tonne sahaja dan bernilai lebih kurang 30 Juta Ringgit Malaysia. 

Tuan Speaker, 

Walaupun, terdapat tambahan dari segi nilai data tangkapan ikan tuna di Malaysia tetapi ia hanya sekadar 10% daripada potensi sahaja kerana kouta kita adalah terletak di 30,000 ton metrik. Selain itu, saya juga meniliti laporan “Indonesia National Report to the Scientific Committee of the Indian Ocean Tuna Commision 2018” dan pada tahun 2017 negara Indonesia telah menangkap ikan tuna sebanyak 165,725 metric tonne iaitu 52 kali ganda daripada tangkapan di negara kita. Terdapat 247 vesel Indonesia di lautan berbanding dengan jumlah yang kecil daripada negara kita iaitu 18 unit sahaja. 

Di Indonesia , terdapat pelabuhan di Acheh (Sumatra) dan di Begoa Port ( Bali ) . Seterusnya, di negara Thailand pula juga mencatatkan tangkapan sebanyak 7846 metric tonne iaitu 12 kali ganda daripada Malaysia. Landing di Thailand juga mempunyai banyak vesel asing seperti daripada negara Taiwan, Jepun yang melabuh di pelabuhan Phuket , Thailand . Sehubungan dengan itu, Malaysia jauh ketinggalan berbanding dengan negara lain ASEAN yang lain dari segi jumlah vesel tuna dan juga jumlah penangkapan. 

Tuan Speaker, 

Sebelum ini, Penang Port pernah menjadi landing vesel tuna yang amat penting pada 1960an. Landing , “Downstream activity” pernah menjadi activiti penting di pelabuhan Pulau Pinang pada masa itu. Ia menjadi transhipment port di mana “frozen” tuna sehingga negatif 60 darjah celcius akan dihantar ke negara Jepun melalui pelabuhan tersebut. Sashimi grade tuna landing di pelabuhan Pulau Pinang akan dihantar melalui kapal terbang ke market negara asing seperti Amerika Syarikat, Jepun dan Taiwan. Tetapi trend ini menjadi sejarah . Vesel tuna lebih suka membuat landing di Phuket (Thailand) dan juga di pelabuhan Acheh ( Indonesia ) . 

Saya ingin meminta Kementerian Pertanian untuk mengaturkan program pembangunan pelabuhan pendaratan tuna di Batu Maung, Pulau Pinang. Sebelum ini terdapat projek Pelabuhan Antarabangsa Tuna Malaysia ( MITP ) di Batu Maung tetapi ia gagal pada akhirnya kerana pengurusan yang tidak kompetent seperti yang dirumuskan dalam laporan PAC yang bertarikh 29/3/2011. Pelabuhan di Batu Maung mampu membawakan pembangunan yang baik dan rantai industri kepada kawasan tersebut. Saya juga membaca negeri Kedah melalui pembinaan Terminal Perikanan Bersepadu Kedah (KIFT) yang boleh menjadikan Utara Kuala Kedah sebagai hub perikanan. 

Tambahan lagi, saya ingin mendapat penjelasan daripada menteri tentang halatuju untuk hab perikanan tuna moden antarabangsa samada ada perancangan baru untuk “jumpstart” di Batu Maung, Pulau Pinang. Pulau Pinang, Pulau Langkawi dan Kuala Kedah boleh berkerjasama sebagai “partner” untuk merealisasikan “Twin Landing Port” di Utara Semanjung Malaysia uituk memberikan saingan sihat kepada pelabuhan di Phuket dan Acheh. Memandangkan potensi penangkapan tuna di laut begitu lumayan. Negera asing seperti Taiwan , Jepun dan China datang jauh untuk membuat penangkapan di Lautan Hindi. Apakah Latihan , insentif ataupun galakan kepada operator dan belia tempatan untuk menceburi bidang ini.

Tuan Speaker,

Saya sering mendengar rungutan nelayan bahawa tangkapan kurang, stok yang kurang dan sebagainya. Padahal nelayan persisiran pantai bersaing di  Lautan Merah (Red Ocean). Tetapi stok ikan yang banyak di Lautan Biru (Blue Ocean yang tarletak di Indian Ocean ) Oleh itu , saya ingin mendengar perancangan kementerian dan menyokong RUU ini. 

Sekian, Terima Kasih.